قهوه سبز گواتمالا

توضیحات

گواتمالا و قهوه این کشور نامی آشنا برای طرفاران این دانه خوش عطر و طعم می‌باشد. اگر شما نیز به دنیال یک قهوه با کیفیت هستید، بهتر است یک بار قهوه گواتمالا را امتحان نمایید. در این مطلب شمارا با قهوه سبز گواتمالا آشنا می‌نماییم.

گواتمالا، سرزمین مایاها

گواتمالا کشوری با تمدنی چند هزار ساله که مهاجرانی اسپانیایی زبان را نیز پذیرفته است. این کشور در امریکای مرکزی واقع شده و جنگل‌های فراوان، کوهستان‌های آتشفشانی، دریاچه‌های زیبا و بیابان های خشک را در کنار یکدیگر در خود جای داده است. مردم بومی این کشور از نوادگان تمدن پیشرفته و معروف مایا بوده و سراسر این کشور آثار به جا مانده از این تمدن را به نمایش می‌گذارد.

گواتمالا،با قدمتی چندهزارساله

گواتمالا مساحتی کمی بیشتر از استان اصفهان را داراست. اقتصاد این کشور متکی به محصولات کشاورزی است که عموم آن را قهوه شامل می‌شود. در کنار قهوه، موز، پنبه، شکر، روغن الوار نیز از محصولات صادراتی این کشور هستند.
اینکه پای قهوه چگونه به کشور گواتمالا باز شده، داستان‌های گوناگونی وجود دارد. برخی از این داستان‌ها به این اشاره دارد که قوم یسوعی‌ها ( مبلغین مذهبی دین مسیحی) حدود قرن ۱۸ میلادی این دانه خوش طعم را به گواتمالا آوردند. گرچه برخی دیگر از داستان ها می‌گویند قبل از آن تاریخ نیز قهوه در زمین های کشاورزی این کشور کشت می‌شد.

صنعت قهوه فراز و نشیب‌های فراوانی را از همان سال‌ها تا امروز در گواتمالا داشته است. هنگامی که قهوه یکی از ارکان اصلی اقتصاد گواتمالا شد اما این موضوع باعث پیشرفت و بهبود زندگی مردم این کشور نشد زیرا بیشتر زمین‌هایی را فروختند که بعدها یکی از بزرگترین منابع کشت قهوه در کشور شد. بعد ها اصلاحات ارضی رخ داد تا شرایط را بهبود ببخشد.

فراز و نشیب قهوه گواتمالا

جنگ های داخلی سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۶ باعث شد تا اقتصاد کشور سقوط کند و فقر و گرسنگی گسترش یابد. بعد از آن تولید قهوه گواتمالا در هزاره سوم به بالاترین نقطه تولید خود رسید. در سال ۲۰۰۱ بحرانی در صنعت قهوه رخ داد که باعث دگرگونی اوضاع در گواتمالا شد. در این سال فروش قهوه به شدت کاهش یافت و چندین سال طول کشید تا این بحران کاهش یابد. امروزه قهوه گواتمالا طیف وسیعی از طعم های گوناگون را در بر می گیرد. از طعم های شیرین، کاکائویی، تافی تا طعم های گیاهی، مرکباتی و گلی را در قهوه گواتمالا می توان یافت. دلیل این تنوع طعمی الگوهای بارندگی و خاک غنی گواتمالا است.

قهوه گواتمالا تا زمین کشت شده و تعاونی های مرتبط قابل ردیابی می باشد. برخی مناطق در گواتمالا به صورت خاستگاه های محافظت شده و خاص هستند که قهوه باکیفیت تری به مشتریان در جهان عرضه می کند.

برداشت قهوه در گواتمالا

مناطق پرورش دهنده قهوه

هشت منطقه اصلی در کشور گواتمالا برای کشت قهوه شناسایی و مشهور است. این مناطق بیشتر به تولید نوع عربیکای قهوه می پردازند؛ اما مقدار کمی ربوستا نیز در ارتفاعات پایین تر کشت می شود.

سن مارکوس

سن مارکوس؛گواتمالا

منطقه ای در جنوب غربی گواتمالا که در بین هشت منطقه گرم ترین و بارانی ترین منطقه کشت قهوه م یباشد. سن مارکوس  منطقه ای است که مردمان آن از طریق کشاورزی به امرار معاش می پردازند. به دلیل بارش های متعدد درختان این منطقه زودتر شکوفا می شوند. چالش بزرگ این منطقه خشک کردن قهوه است که به دلیل بارندگی زیاد دچار مشکل می شوند، به همین جهت استفاده از خشک کن مکانیکی در سن مارکوس رایج است.

آکاتنانگو

آکاتنانگو منطقه ای در جنوب گواتمالا است که دارای خاک آتشفشانی غنی می باشد. این منطقه فرآوری گیلاس خود را در منطقه آنتیگوا انجام می دهد. زمان برداشت قهوه های این منطقه مانند اغلب مناطق دیگر از دسامبر تا مارس است.

آنتیگوا

طاق سانتا کاتالینا، از مکان‌های دیدنی آنتیگوا گواتمالا

این منطقه شهرت بالایی دارد بنابراین قهوه های این منطقه نیز به طبع قیمت بالاتری دارد.  در سال 2000 قهوه این منطقه به نام قهوه اصیل آنتیگوا شناخته و به بازار جهانی عرضه شد. اما چون گیلاس قهوه های کشت شده در مناطق دیگر نیز برای فرآوری به این منطقه آورده می شود، تشخیص قهوه تقلبی و اصل و ردیابی قهوه این منطقه سخت شده است. با این حال قهوه های ردیابی شده این منطقه بسیارگران و با کیفیت است.

آتیتلان

دریاچه آتیتلان

این منطقه و زمین های کشاورزی اطراف دریاچه آتیتلان زبانزد نویسندگان و گردشگرانی است که از این منطقه بازدید کرده اند. البته زیبای بصری این نطقه باعث نشده تا از فشارهای این منطقه کاسته شود. به علت هزینه بالای نیروی کار و رقابت شدید این منطقه همواره با فشار زیادی روبرو بوده است. همچنین رو آوردن به شهر نشینی باعث شده تا کاربری زمین های کشاورزی تغییر کند و کشاورزان به فروش زمین هایشان رو آوردند.

کوبان

کوبان نام منطقه ای که در مرکز گواتمالا واقع شده و نام آن از شهری در این محل گرفته شده است. این منطقه پوشیده از جنگل های بارانی است و دمای آن پایین است. این مسئله خشک کردن دان قهوه را مشکل ساز می کند اما باعث می شود تا طعم قهوه سنگین، میوه ای و گاهی تند شود. مسیر انتقال این منطقه دشوار و پر هزینه است اما شاید طعم فوق العاده قهوه این منطقه ارزش این سختی را داشته باشد.

نوئو اورینته

نوئو اورینته به معنای “شرق جدید” که در جنوب شرقی گواتمالا واقع شده است. این منطقه توسط مالکان محلی به تولید قهوه می پردازد. علاوه بر گونه های گفته شده گونه پاچ نیز در این منطقه کشت می شود. آب و هوای این منطقه کمی نسبت به بقیه مناطق خشک تر است.

هوئی هوئی تنانگو

شاید بتوان گفت بهترین قهوه گواتمالا از این منطقه به دست می آید. یک منطقه با کوه های مرتفع غیر آتشفشانی! ارتفاع این منطقه 1500 تا 2000 متر است و از ماه ژانویه تا ماه آپریل زمان برداشت قهوه در این ناحیه می باشد.

فریجانس

یک فلات زیبا که محل کشت قهوه های مرغوب گواتمالایی است. این منطقه دارای فعالیت آتشفشانی است که باعث غنی تر شدن خاک می شود. البته دردسرهایی را برای مردم این منطقه به همراه دارد. این منطقه نیز همانند آتیتلا با پدیده شهر نشینی و تغییر کاربری زمین های کشاورزی روبرو است.

گونه های قهوه کشت شده در گواتمالا

بوربون

در نظر بسیاری از قهوه شناسان، بوبورن طعم خاصی از شیریی دارد. گونه بوربون یک جهش طبیعی از گونه تیپیکا است که اولین بار در جزیره رئونیون ( La Réunion ) که قبلا به نام بوربون مشهور بوده است، دیده شد. میوه بوربون طیف رنگی از زرد، نارنجی و قرمز است. تفاوت درختان تیپیکا و بوربون، شکل ظاهری آن است. درختان بوربون شکل گرد تری دارند و بیشتر شبیه درختچه هستند.

تیپیکا، تحفه ای از هلندی ها

همانطور که گفتیم این کشور اغلب زادگاه گونه عربیکای قهوه است. اما خود این گونه، زیرگونه‌های دیگری نیز دارد که خریداران قهوه سبز باید به آن توجه نمایند. یکی از زیرگونه‌های اصلی تیپیکا (Typica) می باشد. هلندی‌ها این گونه قهوه را درسراسر جهان معرفی نمودند. میوه تیپیکا به رنگ قرمز است و  اگر  در شرایط خوبی کشت شود، یک فنجان قهوه عالی با شیرینی متعادل و اسیدیته با کیفیت را به ارمغان می‌آورد.

کاتورا، گیاه پا کوتاه قهوه

کاتورا (Caturra)، زیر گونه‌ای از گونه بوربون (گونه ای دیگر از عربیکا) است که در برزیل یافت شد. اما نتوانست طرفداری در این کشور پیدا کند. این گونه در کشورهای دیگر از جمله اندونزی، کلمبیا و … گسترش یافت. گیاه کاتورا کوتاه است و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری نسبت به گونه مادر خود، بوربون، دارد. اگر گونه کاتورا در ارتفاع بالاتری کشت شود، از کیفیت آن کاسته می‌شود. به علت کوتاهی درخت کاتورا، شاخه های پربار تری از میوه دارند. رنگ میوه کاتورا زرد و قرمز بوده و برداشت آن آسان تر از دیگر گونه ها انجام می‌شود.

میوه‌های گونه‌های مختلف گیاه قهوه

کاتوای

یک زیرگونه از تلاقی دو گونه قهوه موندونوو و کاتورا می باشد که در برابر باد و باران مقاوم است. اگر به این گونه به خوبی رسیدگی شود می تواند طعم فوق العاده و شیرینی به ارمغان بیاورد. خاستگاه تولد این گونه دربرزیل بوده است.

روش فرآوری در گواتمالا بیشتر از نوع شسته یا خیس صورت می گیرد. به علت بارندگی های فراوان و دسترسی به آب کافی این روش در مناطق مختلف گواتمالا رایج است.

خشک شدن دانه‌های قهوه زیر نور خورشید